همانطور که می دانیم طی یکسالی که از قیام مهسا – ژینا می گذرد، آثار هنری متعدد و متنوعی از طراحی و عکس و نقاشی گرفته تا موسیقی تولید و منتشر گردیده، کانال تلگرامی
گزارش جدید کمپین حقوق بشر در ایران و شبکه حقوق بشر کردستان با عنوان «جوانرود؛ آتش جنگ حاکمیت بر دستهای خالی و سنگرهای خشم مردم» در آستانه سالگرد
سه ماه مدت زمان مناسبی برای ارزیابی اولیه ی حوادث اخیر است. سخن از ارزیابی جنبش یا خیزشی است که شروع آن از نظر زمانی تقریباً غافلگیرانه بود و در مسیر خود به جایی
پنج – شعارهای: “مرگ بر استبداد، حجاب و گشت ارشاد”، “اینها همه ش بهانه است، اَصل رژیم نشانه است” و “این آخرین پیامه، هدف خود نظامه” همگی – هر کدام با درونمایه های کمابیش
یکی از آثار موخر گوستاو کلیمت، نقاش اتریشی پایان قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، که قرار است حدود دو هفته دیگر در لندن به حراج گذاشته شود٬ ممکن است بالاترین قیمت یک نقاشی
ظاهر ماهور، ظهور نور بود بر دیده های کور….حضوری پرشور که سوگ پدر را شاعرانه تر کرد و خاکسپاری اش را باشکوه تر….تابوت پدر را بر شانه هایش گذاشته تا تابوی مردانه مراسم را
شهلا صمصامی ایرانیها بیش از صد سال است که برای دست یافتن به آزادی و دمکراسی مبارزه کرده اند. زنان از زمان مشروطیت نقش قابل ملاحظهای در این مبارزات داشته اند. انقلاب ایران
ایران، ١٨٤٨ میلادی: سرگذشتِ نخستین فمینیستی که به حجاب «نه» گفت در سدهی نوزدهم میلادی، شاعر ایرانی، طاهره قرةالعین(١)، به دفاع از تساوی حقوقِ زنان و مردان و آزادی آحادِ مردم برخاست
این عکسها مربوط به زمانی است که فروغ به همراه برادران و خواهر کوچکاش در شهر مونیخ ساکن بودند. همزمان آقای مصطفی اسکویی و همسرش خانم مهین اسکویی که از هنرپیشگان نامدار ایران بودند،