قدسیه قاسمی
چند شب پیش، خوش‌خوشان با تی‌شرت آستین‌کوتاه و موهای باز، در خیابان راه می‌رفتم، ناگهان در مسجدی باز شد و عده‌ا‌ی محجبه با چادر و چاقچور (و البته غذا در دست، که هر جا غذا باشد صف اولند) بیرون ریختند. من که داشتم به موسیقی گوش می‌دادم اما طوری زیر نگاه‌های سراسر نفرت‌شان محاصره شدم که خوف کردم. باید سریع از آنجا می‌گذشتم. می‌ترسیدم. قدم‌هایم را تندتر کردم. مدام منتظر بودم چیزی بگویند. نگاه‌هایشان، اخم و غضبی که داشتند…
سارا نامجو
برایم عجیب نیست که بسیاری مردم، بخصوص بسیاری از اهل نظر و فکر، نسبت به مقام پادشاهی و موروثی بودن آن با دید تردید نگاه میکنند. علیرغم اینکه نمونه های حکومت مشروطه پادشاهی، در کشورهایی با تاریخ کهن، بهترین شکل حکومتی در دوران مدرن است، باز نوبت به ما که میرسد، با همه ی سنت هزاران ساله مان در داشتن حکومت پادشاهی، هنوز با ترس به آن نگاه میکنیم.
زيباترين زن زندگى ام را امروز ديدم.
با او قرارى در خيابانى داشتم و وقتى كه نشست، وقتى كه انحناهاى طبيعى تنش نيمكت سنگى را مثل رودى آرام لمس كردند، با چشم هاى كنجكاوش نگاهم كرد.
بى مضايقه زن بود.
پيكرى رنسانسى و فربه داشت و اين ناهمخوانى اش با جريان روز، جذابش مى كرد.
طاهره نمازی
من همیشه از آدمهایی که تو ژانر خودشون موفقن خوشم میومده
تو ژانر خودش یه کاری و ترو تمیزو بی عیب و نقص انجام میده
با برنامه ریزی
تدبیر
افروز کاظم زاده
دو هفته‌ای هست که به دیدار خواهرم آمده‌ام. این مجسمه در شهر زیبای آمستردام است و تقریبا جزو اولین المان‌‌های شهری آمستردام بود که مرا به خودش جذب کرد. دلیلش بسیار واضح است، چون مرا به یاد زن زندگی آزادی انداخت. از شهریور سال گذشته، بعد از کشته شدن دختر جسور ما مهسا امینی هیچ‌گاه روسری یا شالی بر سر ننداخته‌ام، ولی تمام لحظات آن با ترس و اضطراب گذشت. آزادی برای هر کسی می‌تواند معنا و مفهوم خودش را داشته باشد، این است که معنای آزادی برای تمام زنان و مردان دنیا می‌تواند متفاوت باشد.
برای من هیچ‌وقت آزادی در حجاب و پوشش خلاصه نشده بود و نیست. اما روزی که در خیابان‌های آمستردام قدم زدم، حس می‌کردم نگران نیستم، ترسی ندارم. نگران این نیستم که کسی از پشتِ سرم دادی بزند که، خانم حجابت‌رو رعایت کن. نگران نبودم که کسی به من بگوید: چاق شدی افروز، چقدر پوستت خراب شده افروز و هزاران حرف یا عتاب دیگر. آن حس امنیت برای من معنای آزادی داشت. در این نقطه از جهان با تمام کاستی‌هایی که دارد چه از نظر سیاسی و چه اجتماعی، هیچ‌کسی به بدن زن جز بدن زن ( فیزیولوژی) نگاه نمی‌کند، نه خبری از نگاه‌های ابزاری است و نه خبری از نگاه‌های سنگین قضاوت‌جویانه.
مریم لشکری
موضوع کنشگری سیاسی دیاسپورا، با اتکای گسترده به شبکه‌ها و منابع فراملی، موضوعی ژئوپلتیکی به شمار می‌رود ازآن‌رو که جغرافیا و هویت ملی از طریق آنچه (Bernal, 2014) به‌عنوان نقل‌وانتقال سیاسی political remittances از آن یاد می‌کند، دستخوش تغییر و بازتعریف می‌شود (Harris, 2020). خیزش انقلابی زن، زندگی، آزادی، فضاهای شهری خارج از کشور را به عرصه‌ای برای مشارکت و منازعه میان بازیگران بی‌شمار از افراد تا گروه‌ها و سازمان‌های بین‌المللی با دسترسی نابرابر به منابع اقتصادی، اجتماعی، و سیاسی بدل کرد. در حالی‌که بسیج گروه‌های دیاسپورا، در زمان‌های متعدد به خصوص در ماه‌های اولیه‌ی پس از قتل حکومتی ژینا،
سعیده کشاورزی
شعارها چه‌گونه محتوای دگرگونی‌ها را پیشاپیش لو می‌دهند؟
لحظه‌ی اعتراض، درست مثل روزَنی بر پهنه‌ی تسلیم‌های طولانی سَر باز می‌کند تا از امتناع بگوید. این لحظه، فرصتی به طول‌و‌تفصیل نمی‌دهد. جایی برای پُرحرفی ندارد. طرّار و گریزپاست و به‌قدر گریزپایی‌اش، امکان سخنوری می‌دهد. این‌جاست که «شعار»، همچون یک فرم فشرده‌ی اعتراضی خلق می‌شود تا این مهلت کوتاهِ را از حرف و کلام پر کند. شعار می‌آید تا به لحظه‌ی اعتراض غنا ببخشد، لحظه را تسخیر کند و حضور فشرده‌ی سوژه‌های معترض را در متن آن لحظه توضیح بدهد. شعار، با شفاف کردن دلایل هر اعتراض، محتوای آن را تبیین می‌کند. از این حیث می‌توان، مجموعه شعارهای یک جنبش را مانیفست آن جنبش تلقی کرد.
نسیم روشنایی
در بسیاری از شعارها نوجوانان و جوانان، زنان و مردان و اقلیت‌های ملی و اتنیکی ایران یکصدا به استبداد و بنیادگرایی اسلامی ولایت فقیه و حکومتی مذهبی «نه» می‌گویند و حقوق انسانی برابر خود را در جامعه طلب میکنند.
*
ماهیت و افق هر جنبشی را می‌توان با شعارهایی که کنشگران آن سر می‌دهند تا حدی شناخت. شعارها صرفا ابراز خشم و هیجان نیستند بلکه افق مبارزه و آیینه سیر تحول و تکثر مطالبات حاضران در تظاهرات‌ها یا اکسیون‌ها نیز هستند. شعارهای جنبش زن، زندگی، آزادی کماکان فریاد می‌شوند و با تداوم
ناهید دلنواز
و بالاخره دختری زیر تابوت پدر ایستاد؛ فارغ از تمام کلیشه‌ها و باید نبایدها…