صوفی زمانی ژینا (مهسا) امینی در پایتخت ولایتِ عدل علی«غریب» است. از سقز با خانواده آمده  که تهران را ببیند. صبح یک روز آفتابی از خانه بیرون ‌می‌زند و بدون آن‌که خودش خبر داشته

  با دسترسی همگانی به گوشی‌های هوشمند، ثبتِ تصویر، بخش جدایی‌ناپذیر زندگی مردم در سراسر دنیا شده است و ایران نیز در این زمینه مستثنی نیست. اما در برخی نقاط دنیا که چرخش آزاد

کمابیش از اوان دهه‌ی نود میلادی نیازهای گلوبالیسم و ارزش‌های پسامدرن دست در دست هم فضای فرهنگی نوینی را به وجود آوردند که شاخصه‌ی آن چندفرهنگ‌گرایی یا چندگانگی فرهنگی بود.(۱) این چرخش فرهنگی و

 این پیر جوان می کشد و هوش ندارد هی سرو روان می کشد و هوش ندارد این پیر جوان می کشد و شرم ندارد از سبحه و سجاده هم آزرم ندارد این پیر جوان

«مهسا امینی» نه چریک و فعال سیاسی بود، نه از «دختران چهارشنبه‌های سفید»، نه کسی که بخواهد با «حجاب» مبارزه کند و نه «فمنیست» و نه از آن دسته کسانی که بخواهند برای حزبی