محسن رنانی
اشاره: این روزها دیدم بخش‌هایی از یادداشت «فردا اول خلقت است» که برای اول مهر ۱۳۹۶ نوشته بودم دوباره در فضاهای مجازی فرهنگی به گردش درآمده است. دیدم بخش‌هایی از آن اکنون دیگر نابهنگام است و حرفهای بسیاری هم هست که زده نشده است. پس این یادداشت (نامه) را، که ترکیبی است از برخی نکات آن یادداشت و نکاتی تازه‌تر، برای مهر امسال خطاب به خودم و سایر معلمان میهنم نوشتم:
*****
سلام بر معلمان میهنم، این «مهر-بانیان» ایرانی، که این روزها خودشان و نان‌شان گرفتار نامهربانی آنانی شده است که قرن‌هاست از ترویج و تظاهر به مهربانی، نان می‌خورند.
اولِ مهر است و می‌دانیم که اولِ مهر نیست، بلکه اول خلقت است یعنی آغاز شکوفایی و آفرینش مهربانی در جهان انسانی. همان‌گونه که در طبیعتِ زمین، همه مواهب و زیبایی‌ها از مهر آسمان شروع می‌شود و بدون خورشید، طبیعتِ زمین عقیم خواهد ماند، در جامعه نیز همه خوبی‌ها از مهر و مهربانی شروع می‌شود. و در کشور ما که از هزاران سال پیش بنیادش با مهرپرستی (آیین میترا) آمیخته شده است، آیین تربیت و آموزش، نیز از ماه مهر شروع می‌شود. ماه مهر آغاز بالیدن جوانه‌ی وجود کودکانی است که اگر در دلشان مهر بکاریم، سرنوشت‌شان و سرنوشت‌مان مهر‌آگین خواهد شد. یکی از مهم‌ترین نظریه‌‌های علم روانشناسی کودک (نظریه دلبستگی) می‌گوید نخست در خانه و سپس در مدرسه، اگر در درون کودک، امنیت و مهر شکل‌گرفت، آن‌گاه جا برای شکل‌گیری همه مهارت‌ها و توانایی‌های اجتماعی و ارتباطی دیگری که برای یک جامعه پویا و توسعه‌یابنده لازم است نیز بازخواهد شد. ادامه مطلب را اینجا بخوانید.