شرحی شخصی بر عنکبوت مقدس فیلمی از علی عباسی
دیروز به تماشای فیلم عنکبوت مقدس رفتم. فیلم را برای مخاطبان ایرانی توصیه میکنم.
تجربه دیدن این فیلم با فیلم های دیگر ایرانی چه ساخت داخل و با خارج از ایران بسیار متفاوت است.
فیلم علی عباسی به شدت عریان و بی پرده حقیقت را بر صورت مخاطب میکوبد، فیلمیست آزار دهنده اما انگار در بطن میدانی که همه چیز حقیقت داشته و دارد.
تصاویری بدون سانسور که سینمای بعد از انقلاب تا کنون ندیده!
آغاز فیلم صریح ،بی پرده و تلخ بیان میکند که تو قرار است چه چیزی ببینی و البته این تلخی بیشتر و بیشتر میشود. فیلم چند محوری است که شاید استایل کاری علی عباسی باشد اما شاید نیازی نبود که تاکید موکد بر چند محور در فیلم را داشته باشد. علی عباسی با تاکیدی آزار دهنده به اخلاقیات و اتفاقات در فیلم، استوار است، و این ثبات در همه جای فیلم یکدست پیش می‌رود. او در فیلمش می‌گوید که نمیخواد از ژانر تبعیت کند. موسیقی بسیار خوب است، بازی مهدی بجستانی دیدنیست.
فیلم سر پیکانش را به چند موضوع نشانه رفته، تاثیر یک ایدئولوژی مذهبی و اجتماعی و بازخورد آن بر رفتار فردی، داشتن حقانیت و برتریت به واسطه عقاید مذهبی، جامعه پدرسالارانه و عدم داشتن حقوق اولیه انسانی برای زنان! سیستم قضایی و نیروی انتظامی که جریانات فکری اش هم سوق با قاتل سریالیست. و اقلیت زنان آزاده خواه و برابری طلب ، او در این میدان تنهاست و یک تنه جلو می‌رود و البته مردی که در کنار این زن ایستاده اهل مماشات است و ترسوست.
اینکه اتفاقات در سال ۱۳۷۹-۱۳۸۰ افتاده و درست قبل از دوران اصلاحات است و اشاره اش در فیلم تاکید فیلمساز را بر این نکته بیشتر میکند که اگر دوران اصلاحات شروع نمیشد آن جمعیت جلوی دادگاه همان ارتشی می‌شد که میخواست جامعه را از زنان ناپاک، پاک کند. جایی در فیلم اشاره میکند که معذورات سیاسی فعلا دست و پایشان را بسته!
فیلم همچنین یک یادآوری تاریخی برای همه (بیشتر زنان) است، دورانی که تصاویر تلخ و سیاه این فیلم دوباره یاداوریشان میکند.
و در اخر تاکید بر سلسله وار بودن این جهالت و چه کسانی همچنان قربانی یک سیستم تباه با این ایدئولوژی مذهبی هستند، کسانی که باورشان بر عقلشان و انسانیتشان برتری دارد.
