مهرداد حریری
جایزه نوبل، اصل و حاشیه: تحلیلی انتقادی از افکار عمومی ما ایرانیان در خارج از کشور!
متاسفانه ترانه خوانی گلشیفته در یک مهمانی خصوصی آنچنان فضای مجازی ایرانیان را فرا گرفته که ما فراموش کردیم که چه شده است و چه قرار بود بشود.
یک اتفاق تاریخی برای مردم ما، و در تقویت انقلاب زن زندگی آزادی رخ داده است, اما متاسفانه افکار عمومی ما بخصوص در خارج از کشور، به جای پرداختن به آن اتفاق بزرگ، درگیر یک حاشیه بسیار بی اهمیت در یک میهمانی خصوصی شده است. ما (به عنوان مجموعه افکار عمومی ایرانیان) اصل ماجرا را رها کرده و به حاشیه پرداخت.
از زمان اعلام جایزه به ایشان و به خصوص در زمان برگزاری مراسم رسمی اعطای جایزه، نام این بانوی ایرانی، نام زن زندگی آزادی، نام مبارزات مردم ایران و به خصوص نام مبارزات زنان ایران بر علیه جمهوری اسلامی، نام رژیم جنایت پیشه جمهوری اسلامی به بدی به جنایت پیشگی به نقض حقوق بشر به اینکه مردم ایران شایسته حکومت بهتری هستند، به صورت ممتد در صدها هزار مدیای جهانی منتشر یافت. ده‌ها و شاید صدها میلیون نفر این پیامها را شنیدند. به خصوص پیام محکم نرگس محمدی در مورد نقض حقوق بشر، در محکومیت جمهوری اسلامی، در تشریح اینکه چرا این حکومت هیچ مشروعیتی ندارد، در مورد نیاز به عبور از جمهوری اسلامی و استبداد مذهبی، در مهمترین تریبون بین‌المللی خوانده شد. سخنرانی رئیس کمیته صلح جایزه نوبل که به صورت مستقیم پخش می‌شد با لغات زن زندگی آزادی آغاز شد. میلیون‌ها نفر این مراسم و یا گوشه‌هایی از آن را به صورت ضبط شده یا مستقیم دیدند.
مهمترین اتفاقی که ممکن است برای مبارزات یک ملت بیفتد برای ما اتفاق افتاد. اینکه یکی از سمبل‌های آن مبارزه یک زن، یک زن ایرانی برنده مهمترین جایزه بین المللی شد، جنبش زنان ایران انقلاب زن زندگی آزادی بیشترین پوشش خبری را گرفت. جمهوری اسلامی بیشترین پوشش خبری منفی را گرفت. ایران و زن ایرانی و مبارزات مردم ایران، و زن زندگی در صدر رسانه‌های جهانی قرار داشتند، و جمهوری اسلامی در افکار عمومی محکوم شد.
حال در چنین شرایطی، بسیاری از ایرانیان به جای خوشحالی به جای بهره‌گیری از این فرصت و به جای آنکه آن صداها و پیامها را تکثیر کنند، تقویت کنند گسترده‌تر کنند با همدیگر اتحادشان را بیشتر کنند، متاسفانه مشغول حاشیه سازی از یک رویداد بسیار بی‌اهمیت در یک میهمانی خصوصی بودند. این رویداد از طرف یکی از شرکت کنندگان مراسم شام که نه سخنران بود نه هیچ سمت خاصی در کل مراسم نوبل داشت اتفاق افتاد. این رویداد در هیچ نشریه غیر ایرانی در هیچ رسانه مهم غیر ایرانی حتی در میان نروژی‌ها انعکاسی نداشت چون اصلاً مهم نبود. حال ما تمام آن همه پوشش رسانه‌ای را کنار گذاشته‌ایم و بیشتر در مورد اینکه بد بودن, یا نبودن, آواز خواندن گلشیفته بحث میکنیم.
یک جنبش مبارزاتی بر علیه ملت دیکتاتوری و تنها زمانی می‌تواند به ثمر برسد که از تمامی فرصت‌های خود استفاده کرده و هرچه محکم تر, متحدتر بر علیه حکومت دیکتاتوری پیش برود. نوبل یکی از بزرگترین فرصت ها را در خدمت جنبش زن زندگی آزادی و محکومیت رژیم فراهم کرد. اما ما از ان در محکومیت یکدیگر استفاده میکنیم.
ما با متن ساختن از حاشیه، اصل ماجرا را فراموش میکنیم. اصل ماجرا، نوبل برای یک زن ایرانی، منعکس شدن زن زندگی آزادی, ایران و مبارزات زنان ایران در دنیا به زیباترین و شایسته ترین شکل، و محکومیت جمهوری اسلامی در افکار عمومی جهانی, با این جایزه امکان پذیر شد, به ان بپردازیم, غرور بیافرینیم که یک زن ایرانی شایسته نوبل بین المللی شناخته شد, این به تنهایی افتخاری است.